Jeden z poznańskich oddziałów diabetologicznych odwiedził siedemdziesięcioletni pacjent z ponad 50-cio letnim stażem cukrzycy. Wyniki badań jak zawsze wypadły pomyślnie. Pan Stanisław, bo o nim mowa, nie ma żadnych powikłań związanych z długoletnim wywiadem cukrzycy insulinozależnej.
Przy obecnym poziomie leczenia ponad 50 letni wywiad cukrzycy nie powinien zadziwić. Jednakże należy pamiętać że w poprzednim stuleciu można było liczyć jedynie na gotowane strzykawki wielorazowego użytku i dużo gorszej jakości preparaty insulinowe. Nie obowiązywała metoda intensywnej insulinoterapii oraz ciągłego wlewu insuliny za pomocą pompy insulinowej. A mimo tego, kiedy po pierwszy raz zbadano Panu Stanisławowi poziom glukozy we krwi, wynosił on 127 mg/dl.
Pacjent opowiada że zawsze był szczupłą osobą. Nie przejadał się nigdy i nie przepadał za słodkościami. Nie był zwolennikiem mięsa. Z rozmowy można było wywnioskować że dieta Pana Stanisława bogata była w produkty pełnoziarniste i kaszę. Stąd można wywnioskować, że zjadał codziennie dość spore zawartości błonnika o niskim indeksie glikemicznym, a żywność którą spożywał pochodziła na ogół z własnych zasobów. Pan Stanisław nie palił nigdy papierosów, a alkohol spożywał okazyjnie. Tylko pozazdrościć takiego stylu życia.
Nie bez znaczenia jest fakt aktywnego trybu życia pacjenta któremu sprzyjał wykonywany zawód listonosza. W określaniu poziomu glikozy we krwi pomagała mu intuicja. Z obserwacji siebie decydował często o podaniu dodatkowej dawki insuliny poza wyznaczonymi przez lekarza porami iniekcji. Można powiedzieć, że stosował amatorską i bardzo odważną metodę wielokrotnych wstrzyknięć insuliny. Być może to właśnie tym sposobem dostarczał odpowiednie ilości tego hormonu. Jego zdaniem potrafił dobrze komunikować się ze swoją chorobą i pozostawał z cukrzycą w naprawdę dobrych relacjach.
Szkoda tylko, że przy obecnym poziomie leczenia cukrzycy wiele osób niestety podchodzi do tego schorzenia lekceważąco i doprowadza do licznych powikłań i pogorszenia swojego stanu zdrowia. Dlatego pamiętajmy, że pomimo tego, że nie mieliśmy do końca wpływu na to, że cukrzyca się pojawiła, to mamy zdecydowany wpływ na to jak będzie przebiegać i w jakim stanie będziemy za kilka lat.
