Kwasica mleczanowa – objawy, przyczyny, rodzaje, leczenie
Kwasica mleczanowa to zespół zaburzeń metabolicznych, który polega na nadmiernym nagromadzeniu przez organizm kwasu mlekowego w procesie spalania glukozy. Co…
Cukrzycowa choroba nerek (inaczej nefropatia cukrzycowa) jest jednym z częstszych i groźniejszych przewlekłych powikłań cukrzycy zaliczanych do mikroangiopatii. Na skutek niewyrównanej glikemii dojść może do uszkodzenia małych naczyń krwionośnych w obrębie kłębuszków nerkowych oraz miąższu nerek, prowadząc do ich niewydolności.
Według Międzynarodowej Federacji Diabetologicznej (ang. International Diabetes Federation – IDF) aż u 40% osób chorych na cukrzycę może rozwinąć się przewlekła choroba nerek. Natomiast dane zbiorcze z 54 krajów pokazują, że ponad 80% przypadków schyłkowej niewydolności nerek jest spowodowanych cukrzycą, nadciśnieniem tętniczym lub połączeniem obu tych czynników. Cukrzyca, nadciśnienie i niewydolność nerek są ze sobą ściśle powiązane. Cukrzyca typu 2 jest główną przyczyną niewydolności nerek, z kolei cukrzycowa choroba nerek zwiększa ryzyko zgonu z powodu powikłań sercowo-naczyniowych (1).
O uszkodzeniu kłębuszków nerkowych świadczy obecność albumin w moczu (ten stan nosi nazwę albuminurii). Albuminy to białka pełniące funkcje transportowe oraz odpowiadające za utrzymanie ciśnienia wewnątrz naczyń włosowatych, zapobiegając tym samym powstawaniu obrzęków. W przypadku wykrycia albumin w moczu wdrażana jest farmakoterapia zmniejszająca aktywność układu renina-angiotensyna-aldosteron (RAA), regulującego gospodarkę wodno-elektrolitową w organizmie. Układ RAA związany jest bezpośrednio z prawidłową pracą nerek. W komórkach okołokłębuszkowych powstaje renina, która uwalniana do krwiobiegu uruchamia kaskadę reakcji wpływających na ciśnienie tętnicze (2).
Polskie Towarzystwo Diabetologiczne (PTD) zaleca osobom chorym na cukrzycę regularne wykonywanie badań przesiewowych obejmujących:
Wymienione wyżej parametry wskażą, czy nerki pracują prawidłowo.
Zaleca się powtarzanie takich badań co 12 miesięcy. Po raz pierwszy powinny one zostać wykonane bezpośrednio po rozpoznaniu cukrzycy typu 2 oraz najpóźniej po 5 latach od zdiagnozowania cukrzycy typu 1. Brak odpowiedniej diagnozy i wprowadzenia leczenia może ostatecznie doprowadzić do stadium schyłkowej niewydolności nerek, a w konsekwencji do leczenia dializami, bądź konieczności przeszczepu nerek (3, 4).
Objawy nefropatii są niespecyficzne i pojawiają się zazwyczaj dopiero w zaawansowanym stadium uszkodzenia nerek. Charakterystyczne dla nasilenia niewydolności nerek mogą być:
Osoby chorujące na cukrzycę są w grupie podwyższonego ryzyka rozwoju nefropatii. Ponadto prawdopodobieństwo rozwoju choroby nerek zwiększa się u pacjentów:
Utrzymanie prawidłowej glikemii, stężenia cholesterolu oraz ciśnienia krwi, a także modyfikacja wyżej wymienionych czynników może znacznie zmniejszyć ryzyko chorób nerek. Działania profilaktyczne takie jak regularne wykonywanie badań przesiewowych, prowadzenie zdrowego stylu życia i samokontroli mogą zapobiec występowaniu przewlekłych powikłań cukrzycy, w tym nefropatii (5).
Kwasica mleczanowa to zespół zaburzeń metabolicznych, który polega na nadmiernym nagromadzeniu przez organizm kwasu mlekowego w procesie spalania glukozy. Co…
U każdego pacjenta z cukrzycą typu 2 powinno się oszacować ryzyko sercowo-naczyniowe. Do tego celu zostało przygotowane specjalne narzędzie – SCORE2-Diabetes. Na Kongresie…
Od wielu lat wiadomo, że u chorych na cukrzycę ryzyko zachorowania na grypę jest znacznie większa. Odpowiadają za to zaburzenia…
Jednym z głównych powikłań cukrzycy, zarówno typu 1, jak i typu 2, jest uszkodzenie naczyń. Wśród nich wyróżniamy tzw. mikroangiopatie,…
Nie od dziś wiadomo, że nieleczona cukrzyca zwiększa ryzyko współwystępowania innych jednostek chorobowych m.in. otyłości, nadciśnienia tętniczego, nieprawidłowości związanych z…
Coraz częściej można spotkać się z określeniem, że cukrzyca to choroba, która nie boli. W przypadku pacjentów z cukrzycą typu…