Podatek cukrowy w Polsce: Polacy zjadają ponad 40 kg cukru rocznie!
W ostatnich latach spożycie cukru na osobę w Polsce drastycznie wzrosło. Aż o kilka procent wzrosła liczba osób z nadwagą…
Od listopada 2019 r. w Polsce refundacją została objęta nowa grupa leków – flozyny czyli inhibitory kotransportera sodowo-glukozowego 2 (ang. sodium glucose cotransporter 2 – SGLT2). Są to leki doustne stosowane w farmakoterapii głównie chorych1 z cukrzycą typu 2. Refundacji na polskim rynku podlegają trzy preparaty: Invokana (kanagliflozin), Forxiga (dapagliflozin) i Jardiance (empagliflozin).
Mechanizm działania flozyn opiera się przede wszystkim na hamowaniu transportu zwrotnego glukozy w nerkach, zmniejszając tym samym próg nerkowy dla glukozy (stan w którym glukoza osiąga stężenie graniczne w osoczu), nasilając glukozurię, czyli wydalanie nadmiaru cukru z moczem.
Leki te działają zatem hipoglikemizująco, niezależnie od działania insuliny, zmniejszając toksyczny wpływ glukozy na czynność wielu komórek. Dodatkowo, w związku z glukozurią prowadzą również do spalania kalorii. Wpływają zatem pośrednio na redukcję masy ciała i w konsekwencji zmniejszają insulinooporność. Liczne dane wskazują na spadek stężenia hemoglobiny glikowanej (HbA1c) przy zastosowaniu flozyn. Dzięki właściwościom diuretycznym, czyli zwiększającym objętość wydalanego moczu i natriuretycznym, czyli zwiększającm wydzielanie jonów, flozyny wpływają na obniżenie ciśnienia tętniczego.
Ponadto mają właściwości kardioprotekcyjne, czyli pozytywnie wpływają na układ sercowo-naczyniowy (1, 2).
Aktualnie w doustnej farmakoterapii cukrzycy stosuje się leki z sześciu grup. Należą do nich metformina, pochodne sulfonylomocznika, akarboza, leki inkretynowe, pochodne tiazolidynodionu oraz inhibitory SGLT2.
Flozyna po raz pierwszy została wyizolowana w 1835 r. z kory jabłoni i pierwotnie stosowana była jako środek przeciwgorączkowy.
Według Rekomendacji Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego (PTD) zastosowanie inhibitorów SGLT2 należy rozważyć przede wszystkim u pacjentów z chorobą sercowo-naczyniową oraz z przewlekłą chorobą nerek ze względu na ich działanie kardioprotekcyjne i nefroprotekcyjne.
Dotychczas w momencie braku prawidłowej reakcji na stosowanie metforminy u pacjentów z cukrzycą typu 2 postępowanie terapeutyczne obejmowało wprowadzenie insulinoterapii. Flozyny mogą być dla tych pacjentów alternatywą i opóźnić zastosowanie insuliny. Można stosować je również w leczeniu skojarzonym wraz z insuliną oraz metforminą lub pochodnymi sulfonylomocznika (2, 3).
Inhibitory SGLT2 wykazują stosunkowo niewiele działań niepożądanych. W związku ze zwiększonym wydzielaniem glukozy wraz z moczem, skutkiem ubocznym mogą być infekcje oraz zakażenia grzybicze dróg moczowych i narządów płciowych.
Zaleca się zatem szczególne zwracanie uwagi na higienę w trakcie stosowania flozyn. Ich stosowanie wiąże się również z niskim ryzykiem wystąpienia hipoglikemii. Zalecenia dotyczące terapii SGLT2 obejmują przede wszystkim edukację pacjenta w zakresie ostrożności podczas spożywania alkoholu, unikania diet ubogowęglowodanowych oraz ekstremalnych wysiłków fizycznych (1).
Choroby układu sercowo-naczyniowego są jednym z częstszych przewlekłych powikłań cukrzycy. Wytyczne Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ang. European Society of Cardiology – ESC) wskazują na istotne znaczenie farmakoterapii stosowanej u pacjentów z cukrzycą typu 2 na rozwój chorób sercowo-naczyniowych. Badania dotyczące stosowania flozyn u pacjentów z cukrzycą wykazały znaczny, korzystny wpływ na powikłania ze strony układu krążenia (4).
Podstawą leczenia cukrzycy typu 1 jest insulinoterapia. Badania wskazują jednak, że ponad 80% pacjentów z cukrzycą typu 1 leczonych insuliną, nie osiąga docelowych wyrównań glikemii, a otyłość staje się coraz częstszym problemem nie tylko w cukrzycy typu 2, ale także w cukrzycy typu 1. Nasuwa się pytanie, czy istnieją potencjalne korzyści z zastosowania inhibitorów SGLT również w cukrzycy typu 1. Wykazano ich korzystny wpływ na funkcję wydzielniczą komórek trzustki.
Badania wskazują, że flozyny wydają się być bezpieczne i mogą stanowić dodatkową opcję terapeutyczną nie tylko dla osób z cukrzycą typu 2, ale również w cukrzycy typu 1 jako leczenie skojarzone z insulinoterapią (5).
Liczne badania potwierdzają wpływ działania flozyn na obniżenie glikemii oraz zmniejszenie ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Wiele argumentów przemawia zatem za wprowadzeniem tego typu farmakoterapii u pacjentów chorujących na cukrzycę, co w konsekwencji może opóźnić w czasie wprowadzenie insuliny, bądź wpłynąć na zmniejszenie ilość podawanych jednostek.
W ostatnich latach spożycie cukru na osobę w Polsce drastycznie wzrosło. Aż o kilka procent wzrosła liczba osób z nadwagą…
Według definicji Światowej Organizacji Zdrowia (ang. World Health Organization) za otyłość uznaje się nadmierne nagromadzenie tkanki tłuszczowej w organizmie przekraczające…
Integralną częścią każdego glukometru są paski testowe sygnowane dla danego modelu. Glukometr bez pasków testowych staje się bezużyteczny. Każdy pomiar…
Odpowiednie używanie nakłuwacza prowadzi do zmniejszenia natężenia bólu podczas nakłuwania oraz zmniejsza ryzyko infekcji. Nieodzownym elementem każdego nakłuwacza jest wymienialne…
Aparat do pomiaru stężenia glukozy we krwi (glukometr) – jest urządzeniem medycznym służącym do samodzielnego pomiaru poziomu glukozy we krwi…
Od 1.01.2012 obowiązują nowe listy refundacyjne. Refundacji ryczałtowej podlegają insuliny (literka R na recepcie) z wyjątkiem analogów długodziałających insulin, leki…