Kwasica mleczanowa – objawy, przyczyny, rodzaje, leczenie
Kwasica mleczanowa to zespół zaburzeń metabolicznych, który polega na nadmiernym nagromadzeniu przez organizm kwasu mlekowego w procesie spalania glukozy. Co…
Nie od dziś wiadomo, że nieleczona cukrzyca zwiększa ryzyko współwystępowania innych jednostek chorobowych m.in. otyłości, nadciśnienia tętniczego, nieprawidłowości związanych z układem krążenia, problemów z nerkami i oczami, a także dysfunkcji skórnych, w tym łuszczycy.
Łuszczyca jest niezakaźną, zapalną chorobą autoimmunologiczną, o charakterze przewlekłym objawiająca się zmianami skórnymi i problemami ze stawami.
Wykazano, że łuszczyca jest związana z częstszym występowaniem chorób metabolicznych: zwłaszcza cukrzycy typu 2, ale również osteoporozy oraz chorób autoimmunologicznych, które wymagają wprowadzenia odpowiedniej diety. W przeprowadzonych badaniach wśród dzieci wykazano, że młodzieńcza łuszczyca była związana ze zwiększonym odsetkiem hiperlipidemii, nadciśnienia tętniczego, otyłości, cukrzycy, reumatoidalnego zapalenia stawów i choroby Leśniowskiego-Crohna. Wyżej wymienione jednostki chorobowe wpływają nie tylko na jakość życia, ale także na przewidywaną długość życia osób z łuszczycą. Dotychczasowe wyniki badań wykazały, że ciężka postać łuszczycy może skrócić długości życia nawet o 3-4 lata (6).
Jak podaje literatura podejrzewa się, że czynniki genetyczne mogą odgrywać istotną rolę w rozwoju tych dwóch jednostek chorobowych (5). Dodatkowo wykazano, że to proces zapalny jest czynnikiem łączącym łuszczycę z rozwojem cukrzycy i pozostałych składowych zespołu metabolicznego (2). To właśnie cytokiny prozapalne mogą odgrywać istotną rolę w powstawaniu wielu zaburzeń metabolicznych (7), w tym insulinooporności, cukrzycy typu 2, czy hiperlipidemii (1).
Jednym z powikłań cukrzycy jest powstawanie zmian skórnych. Skóra diabetyków często jest sucha, łuszczy się, a także istnieje większe prawdopodobieństwo pojawienia się na niej wyprysków.
W przebiegu angiopatii związanych z cukrzycą, może dochodzić do nieprawidłowego krążenia w kończynach, co także prawdopodobnie przyczynia się do trudniejszego gojenia ran. Szczególnie chorzy z dysfunkcją trzustki, którzy stosują insulinę albo leki mające obniżać stężenie glukozy we krwi, w wyniku obniżonej odporności organizmu są bardziej narażeni na powikłania związane z dysfunkcją nabłonka skóry, a także rozwój stopy cukrzycowej. Dodatkowo u pacjentów z cukrzycą na skutek stanu zapalnego zwiększa się ryzyko wystąpienia grzybicy oraz zakażeń bakteryjnych, które również negatywnie wpływają na wygląd oraz stan skóry.
Przeprowadzono także badanie wśród grupy Tajwańczyków, w którym wykazano, że u osób z cukrzycą częściej występowały pierwsze objawy łuszczycy w porównaniu z grupą kontrolną. Odnotowano również, że przyjmowanie insuliny u tych osób prowadziło do zwiększonego ryzyka rozwoju łuszczycy. Tymczasem, wśród osób z cukrzycą systematycznie stosujących leki hipoglikemizujące, takie jak metforminę, zauważono mniejszą tendencję do rozwoju łuszczycy niż u tych, którzy nie zażywali ich regularnie.
Niestety diagnostyka i rozpoznawanie chorób metabolicznych u osób z łuszczycą nadal jest niewystarczające i uniemożliwia wdrożenie właściwego leczenia (4).
Do tej pory nie ustalono konkretnych zaleceń żywieniowych dla pacjentów z łuszczycą. Sugeruje się jednak, że zmiana dotychczasowego sposobu żywienia może w dużej mierze nie tylko łagodzić występowanie zmian skórnych, ale również zapobiegać powikłaniom ze strony układu krążenia.
Osobom z nadmierną masą ciała zaleca się dietę niskoenergetyczną, gdyż nadmierna masa ciała zwiększa ryzyko rozwoju cukrzycy oraz innych chorób. Podstawę diety osób chorych na łuszczycę powinny stanowić warzywa i owoce, zwłaszcza te będące bogatym źródłem flawonoidów (brokuły, pomidory, winogrona, czarne porzeczki), witaminy C (papryka, natka pietruszki, owoce cytrusowe, czarna porzeczka) oraz karotenoidów (marchew, dynia, mango, brzoskwinia) (3).
Warto, aby codzienną dietę urozmaicić o produkty będące bogatym źródłem wielonienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3, które działają przeciwzapalnie i mogą wpływać na złagodzenie objawów choroby.
Ich źródłem są przede wszystkim tłuste ryby morskie takie jak makrela, łosoś, śledź i sardynka.
W diecie należy natomiast unikać produktów wysokoprzetworzonych, czerwonego mięsa oraz tłustych produktów pochodzenia zwierzęcego jak smalec, podroby itp. Konieczne jest także zrezygnowanie ze wszelkiego stosowania używek, w tym alkoholu, gdyż wpływają one negatywnie na przebieg łuszczycy. W przypadku wystąpienia nietolerancji na gluten zaleca się rozważenie wprowadzenie diety eliminacyjnej.
Łuszczyca jest to choroba, która często współwystępuje razem z cukrzycą i w istotny sposób może wpływać na jakość życia pacjentów, szczególnie w pracy zawodowej oraz relacjach społecznych. Dlatego chorzy na łuszczycę powinni zadbać o prawidłową dietę, która pokryje zapotrzebowanie na wszystkie składniki odżywcze.
Ważne by codzienny jadłospis opierał się na produktach, które zapobiegną wystąpieniu lub nie doprowadzą do pogłębienia już istniejących konsekwencji będących przyczyną współtowarzyszących chorób metabolicznych (8).
Kwasica mleczanowa to zespół zaburzeń metabolicznych, który polega na nadmiernym nagromadzeniu przez organizm kwasu mlekowego w procesie spalania glukozy. Co…
U każdego pacjenta z cukrzycą typu 2 powinno się oszacować ryzyko sercowo-naczyniowe. Do tego celu zostało przygotowane specjalne narzędzie – SCORE2-Diabetes. Na Kongresie…
Od wielu lat wiadomo, że u chorych na cukrzycę ryzyko zachorowania na grypę jest znacznie większa. Odpowiadają za to zaburzenia…
Cukrzycowa choroba nerek (inaczej nefropatia cukrzycowa) jest jednym z częstszych i groźniejszych przewlekłych powikłań cukrzycy zaliczanych do mikroangiopatii. Na skutek…
Jednym z głównych powikłań cukrzycy, zarówno typu 1, jak i typu 2, jest uszkodzenie naczyń. Wśród nich wyróżniamy tzw. mikroangiopatie,…
Coraz częściej można spotkać się z określeniem, że cukrzyca to choroba, która nie boli. W przypadku pacjentów z cukrzycą typu…